قوانین و مقررات شنا

قوانین و مقررات شنا
برگزاری مسابقات شنا در سراسر جهان طبق آخرین مقررات و قوانینی صورت می پذیرد که توسط (فینا) – فدراسیون بین الملی شنا – تصویب و ابلاغ می گردد . این مسابقات که در رشته های شنا ، شیرجه ، واترپلو و شنای موزون برگزار می شود ، دارای یک رشته قواعد و مقررات اساسی است که قوانین عمومی نامیده می شود . این قوانین شامل کلیه ی مسائل مربوط به استخرها ، وسائل و تجهیزات ، رقابت کنندگان ، مربیان و داوران است که در ادامه به اهم قوانین مربوطه اشاره می گردد :
1-برگزاری کلیه ی مسابقات المپیک و قهرمانی جهان و مسابقات رسمی بین المللی در رشته های شنا ، شیرجه ، واترپلو و شنای موزون تحت نظارت فینا انجام می گیرد .
2- در هر مسابقه انفرادی ، حداکثر دو شناگر از هر کشور یا تیم می توانند شرکت کنند .
3- درهر مسابقه امدادی تنها یک تیم از هر کشوری حق شرکت دارد و از کلیه ی شناگران شرکت کننده می توان در مسابقات امدادی استفاده کرد .
4- ترکیب تیم امدادی را می توان دربین مسابقات مقدماتی و نهایی یک رشته تغییر داد .
5- حداقل تا یک ساعت پیش از آغاز مسابقه امدادی باید اسامی و ترتیب قطعی شناگران امدادی را تحویل داد . در مسابقات مختلط امدادی ، فهرست اسامی شناگران باید به ترتیب استیل باشد .
6- درتمام مسابقات که شامل 800 متر آزاد بانوان و 1500 متر آزاد آقایان نیز می شود ، شناگران باید بر طبق رکورد ارائه شده در برگهای رسمی شرکت و به دسته های مقدماتی تقسیم شوند تا بر اساس رده بندی مسابقات مقدماتی در دو دسته ی نهایی A , B
قرار گیرند .
7- برنامه مسابقات شنا طبق جدول زیر است .
جدول
8- مدت برگزاری رقابتهای المپیک چهارده روز و مسابقات قهرمانی جهان ده روز است . مسابقات را می توان صبح ، بعد از ظهر یا شب برگزار کرد .
9- به نفرات اول تا سوم مسابقات نهایی انفرادی و تیمی قهرمانی جهان ، مدال های طلا ، نقره و برنز داده می شود .
10- در مسابقات قهرمانی جهان به کلیه ی شرکت کنندگان مقام های اول تا هشتم دسته های A , B
   به شرح زیر امتیاز داده می شود :
مسابقات انفرادی نهایی
دسته ی  B
 - 9،7،6،5،4،3،2،1
دسته ی  A -18،16،15،14،13،12،11،10
مسابقات امدادی نهایی
دسته ی B,  - 18،14،12،10،8،6،4،2
دسته ی  A - 36،32،30،28،26،24،22،20
11- در صورت تساوی تیم ها یا شناگران ، امتیازهای مقام مورد نظر به طور مساوی بین شناگران یا تیم ها تقسیم می شوند .
12- به منظور برگزاری مسابقات رسمی شنا افراد زیر مورد نیازند که به عنوان اعضای کمیته داوری ، مسئولیت مسابقات را بعهده دارند :
سرپرست اجرایی مسابقات :       1 نفر
سر پرست فنی مسابقات :          1 نفر
سر داور :                           1 نفر
استارتر:                         1 تا 2 نفر
داور استیل : 4 نفر ( در هرکنار استخر 2 نفر)
سرپرست داوران برگشت : 2 نفر (1 نفر در ابتدا و 1 نفر در انتهای استخر )
داور برگشت :1 نفر در ابتدا و 1 نفر در انتهای خط
منشی کل :   1نفر
منشی       2 نفر
هماهنگ کننده : 2 نفر
مسئول طناب خطا :1 نفر
گوینده :  1نفر
سرپرست وقت نگهداران :  1نفر
وقت نگهدار:        برای هر خط 3 نفر
سرپرست رده بندی :  1نفر
داور رده بندی : برای هر خط 1 نفر
13- برای کلیه ی شناگران و تیم های شرکت کننده باید صندلی و یا مکان مشخصی در نظر گرفته شود .
14- سرداور بر تمام مقام های برگزار کننده نظارت و تسلط دارد و در نهایت زیر نظر سرپرست فنی مسابقات انجام وظیفه می نماید . او موظف است طبق آخرین مقررات مصوب فینا ، مسابقات را اداره نماید.
15- اگر شناگری در عرض و یا در جهات دیگر وارد خط شناگر دیگر گردد و مزاحم او شود ، از دور مسابقات حذف می شود و باید سرپرست کل مسابقات  موضوع را به کمیته مسابقات گزارش دهد .
16- در رشته های کرال سینه و پشت ، هنگام برگشت ، تماس فیزیکی یک نقطه از بدن شناگر با دیواره استخر کافی است اما در شناهای قورباغه و پروانه ، شناگر باید با هر دو دست و به طور همزمان دیواره را لمس نماید .
17 – استفاده از تکنیک شناهای دیگر در هر مسابقه ای از رشته های چهارگانه  شنا ، خطا محسوب می شود.
18- پریدن شناگر به داخل آب قبل از شنیدن صدای سوت یا تپانچه داور استارت و همچنین پریدن شناگران در مسابقات امدادی قبل از برخورد دست شناگر قبلی با دیواره ، خطا محسوب می شود .
19- شناگران بایستی در همان خطی که شنا را شروع کرده اند مسابقه را به پایان برسانند و اگر در طول مسافت شنا بایستند و با پا در کف استخر راه بروند ، مرتکب خطا شده اند .
20- شناگران برای افزایش سرعت خود ، حق ندارند از وسائلی استفاده کنند که موجب افزایش سرعت می شود. همچنین نمی توانند از ابزاری استفاده کنند که شناور ماندن آنها را درآب آسان تر و طولانی تر می کند .

آموزش شنا شنای قورباغه آموزش پای قورباغه جزوه آموزش گام به گام و تخصصی شنا به روش های نوین آموزش ان

آموزش شنا را راحت و دلپذیر تجربه کنید....

 
جزوه آموزش گام به گام و تخصصی شنا به روش های نوین ،آموزش انواع شیرجه ها،آموزش انواع برگشت ها و استارت ها،آموزش جدیدترین قوانین مسابقات،آموزش تمرینات راحت آموزشى انواع شنا، آموزش مربیگری شنا ، آموزش امداد و نجات غریق اماکن آبى ، آموزش هیدروتراپی(آب درمانى) و...


  ۱۰۰٪ تضمینى

 
جدید: *جزوه آموزش جدیدترین قوانین واترپلو*

 
(براى کلاس شناى تکمیلى دانشجویان رشته تربیت بدنى تخفیف ویژه ارائه میشود)

email: [e-mail]                   **************
 

(تجربه و تعهد تضمین آموزش اصولى است)

 





-----------------------------------------------------------------------------
آموزش شنای قورباغه

   
  


شنای قورباغه
BREAST STROKE
شنای قورباغه یکی ازچهارنوع شنای اصلی است که مسابقات آن رسما برگزار می شود و در عین حال این شنا علاقه مندان بسیاری دارد، زیرا احتیاج کمتری به صرف انرژی نسبت به شنای کرال سینه دارد. یادگیریش آسان است. این شنا برای مسافت های طولانی مناسب است، علاوه بر این ، شنای قورباغه هم جهت شنا کردن در دریا وهم در موقع نجات غریق مفید است . کندترین نوع شنا بین چهارنوع شنای اصلی است.
در این قسمت سعی می شود تکنیک صحیح و فنی شنای قورباغه عنوان شود. همان تکنیکی که امروز قهرمانان برجسته و خوب جهان به اجراء در می آورند. این شنا در واقع به این شکل انجام می شود که بدن درحالتی افقی برروی آب قرار گرفته دستها هر دو آب را از جلو گرفته و توسط کف و ساعد به طرف عقب و زیر شکم می کشند و از همان زیر آب ، به جلو آمده کشیده می شوند. و مجددا عمل کشش آب توسط دستها انجام می گردد. پاها نیز توسط فشار و ضربه ای که به آب وارد می آورند آب را به عقب می رانند. بدین روش که هر ضربه توسط کف پا زده می شود و برای اینکار مفصل ضربه و فشار لازم به آب وارد می شود. این نوع شنا را بعضی از مربیان " قورباغه تجارتی" نام گذاشته اند.
اولین بخش آموزش ، حرکت پا در شنای قورباغه


توصیف حرکت پا
بدن به حالت شناور روی آب قرار می گیرد. ساق پا ابتدا به جهت باسن خم می شود. در ناحیه تهیگاهی خمیدگی ملایمی نیز ایجاد می شود.
زانوها به اندازه 15 سانتی متر در هنگام خم شدن زانو ها از یکدیگر فاصله می گیرند، اندک زمانی قبل ازآنکه پاشنه ی پاها به باسن برسند ، پنجه پاها به طرف نازک نی و زانو کشیده می شوند و پاشنه ی پاها به داخل نزدیک می شوند .
اکنون ساق پا همزمان از طرفین حرکت کرده و دایره ای را در جهت عقب ترسیم می کند و کف پاها نیز با فشار خود آب را به عقب می رانند.


به محض اینکه مرحله فشار تمام شد ، پاها به طور کشیده و مستقیم در مجاورت یکدیگر در داخل آب قرارمی گیرد .
ضربه های پای شنای قورباغه باید توسط تخته شنا به منظور به دست آوردن تکنیک و مکانیک صحیح حرکت آن انجام شود. به وسیله ی تخته شنا، شناگر و مربی بهتر متوجه می شوند که ضربه های وارده و یا حرکت های انجام شده توسط پاها به چه میزان تاثیر داشته و چقدر باعث جلو رفتن شناگر می شود و در عین حال حالت و شرایط پاها کاملا مشخص می شود. اما باید توجه داشت که در هنگام استفاده از تخته شنا و پا زدن با آن ، دست ها کشیده شود و تخته را به جلو متمایل سازد و درعین حال شانه ها را کاملا به پائین وداخل آب فرو ببرد.


باید توجه داشته باشید که پاشنه های پا از سطح آب خارج نگردد واگر چنین موردی را در موقع آوردن پا به جلو مشاهده کردید، باید زانوها را کمی بیشتر به زیر لگن خاصره و باسن برده و به شکم نزدیک سازید. این عمل باعث می شود که پاشنه پاها به پائین برود، یعنی جائی که باید باشد. و وقتی پاشنه های پا در زیر سطح آب باشد نشان می دهد که نیروی وارده توسط کف پا کاملا اثر می نماید. در شنای قورباغه حرکت های پا بسیار مهم است . زیرا 50 در صد پیشروی بدن در آب مرهون ضربه های پا به خصوص از ناحیه کف پا می باشد.
 
درعین حال باید در نظر داشت که در بین شنا گران قورباغه رو، بعضی ها حرکت دستشان قوی است و باعث پیش روی بیشترشان می شود و بعضی دیگر حرکت پاهایشان. ضربه پاها باید حتی المقدور با کف پا باشد و بدین علت است که لازم است . مچ پاها به طور کامل دارای انعطاف پذیری باشند. برای اینکه مشخص شود که مفصل مچ پای شناگر به اندازه کافی دارای جنبش پذیری است یا نه ، آزمایش ساده ای وجود دارد. بدین طریق که شناگر مستقیم می ایستد ، در حالیکه پاهایش نزدیک به هم است و دست هایش را پشت سرنگه داشته سعی می کند در همان حالت بنشیند ( عکس زیر ) و باسن او به پاهایش بچسبد . اگر نتواند چنین کند و پاشنه ها از زمین جدا شود یا به عقب بیفتد، نشانه ی این است که مفصل مچ به انداره کافی جنبش پذیر نیست. البته در بعضی ها به علت سفت بودن تا ندون آشیل و یا کشیده نبودن عضلات ساق قادر نیستند این آزمایش را به خوبی انجام دهند. جهت جنبش پذیری مفاصل ، شناگر باید در خشکی خوب تمرین کند.

------------------------------------------------------------

تمرینات آموزشی

1- کارآموز شناگر همانند شکل زیر روی لبه  استخربه قراری که هر دو دست به عقب تکیه داده شده می نشیند. در این حالت ساق هر دو پا آویزان در داخل آب  قرار می گیرند. زانو ها به اندازه عرض شانه ها از یکدیگر فاصله دارند و درحالی که پنجه هردو پا به طرف ساق پاها و خارج متمایل می باشند ، کارآموز شنا گر با هردو پای خود دایره ای را درآب ترسیم می نماید. در هنگام اجرای این حرکت، آب توسط کف پای کارآموز فشرده می شود. در انتهای حرکت ، پنجه ی پاها ، مجددا کشیده شده و هر دو پا مستقیم در مجاورت یکدیگر قرارمی گیرند تا حرکت بعدی را شروع نمایند.




2- همانند شکل زیر با گرفتن موج گیر روی سطح صورت را بین دو دست بر روی سطح آب قرار می دهیم . در این حالت مبادرت به انجام پای قورباغه می نماییم. زانوها نباید به هنگام زدن ضربه ازیکدیگر فاصله داشته باشند. کارآموز باید حالت جمع ، باز بسته را فراموش نکند. حتما مربی بایستی این حرکت را قبل از اینکه کارآموز انجام دهد، خود به او نشان دهد.




3- تمرین ترکیبی : برای اینکه حرکت پا بهتر وموثرتر آموزش داده شود، کار آموز روی آب به شکم دراز می کشد. برای تعادل بهتر با یک دست موج گیر و با دست دیگر کمی پایین تر ازموج گیر را کار آموز می گیرد. نفر دوم با گرفتن کف پای نفری که دراز کشیده، عمل مقاومت آب را درمقابل فشار کف و ساق پا به عقب انجام می دهد.




4- همانند شکل زیر با گرفتن تخته شنا توسط دو دست، مسافت های کوتاه بدون تنفس همراه با پای قورباغه طی شود .




5- انجام تمرین شماره 4 بدون استفاده از تخته شنا. دست ها کاملا کشیده و صورت در بین دست ها قرار می گیرد.
6- کارآموز شناگر در حالی که بر روی شکم در سطح آب دراز کشیده است مبادرت به انجام پای قورباغه می نماید. ضمنا درهمین حالت نفر دوم دست های نفر اول را گرفته و آهسته به عقب گام بر می دارد.




اشتباهات رایج و روش صحیح آن
اشتباه :  زانوها بیش از حد معمول از یکدیگر جدا و باز شوند.
اصلاح : زانوها نباید بیش از عرض شانه از یکدیگر جدا شوند.
اشتباه : کشیدگی پنجه  پاها در هنگام وارد کردن فشار توسط کف پا به آب .
اصلاح: کف پا به طرف خارج چرخانیده شود و پنجه پاها به طرف انگشت کوچک پا رانده شود.
اشتباه : کشیدن زانو به زیر شکم
اصلاح : کف پاها درابتدای مرحله  فشارباید به سطح آب متمایل باشد.
دومین بخش آموزش، حرکت یا کشش دستها درشنای قورباغه
توصیف حرکت دست
دست ها با فاصله ای درحدود 20-15 سانتی متر در زیر آب با آرنج های کشیده ، آب را به طرفین  و انتهای بدن می کشند . ضمنا کف دست ها به طور مورب به طرف خارج از بدن قرارخواهند داشت.

 



هنگامی که دست ها از طرفین درحدود 40-30 سانتی متر از یکدیگر جدا شدند، مفصل آرنج شروع به خم شدن مینماید. با خم شدن مفصل آرنج ها بازوها و دست ها می توانند حول محور طولی خود به حرکت درآیند.




 


توجه داشته باشید که جهت آرنج ها به طرف بالا بوده و در تمام مرحله ی حرکت بالاتر از سایر قسمت های زیر مفصل آرنج خواهد بود. هنگام کشش ، آرنج ها نباید به هیچ وجه از ارتفاع شانه بالاتر باشند، ولی باید نسبت به ساعد و کف دست ها در سطح بالاتری قرار داشته باشند تا به این طریق شناگر بتواند عمل کشش وفشار را بهتر انجام دهد.
درطول دامنه کشش هنگامی که مچ و کف دست ها کمی مانده در امتداد و زیر شانه قرار بگیرند ، مرحله ای است که به اندازه  کافی از یکدیگر فاصله گرفته و دراین زمان فشارآغاز می گردد. مرحله  فشار هنگامی شروع می شود که کف دست ها به طرف داخل حرکت می کنند و آرنج ها نیز به طرف بالاتنه آورده می شود.




پس از اتمام مرحله فشار مچ و دست ها از زیر خط میان بدن باید به جلو هدایت شوند. کف دست ها نیز باید نزدیک به یکدیگر قرار داشته باشند.




پس از اینکه دست ها کاملاً به جلو هدایت شدند، برای مدتی بسیار کوتاه درهمان حالت، بی حرکت خواهند ماند. این بی حرکتی برای سرخوردن و کشش بدن به جلو صورت می گیرد و بعد از آن کشش و حرکت مجدد دست ها آغاز می شود...

موفق باشید
برچسب‌ها: آموزش شنا , شنای قورباغه , آموزش پای قورباغه , جزوه آموزش شنا , پروژه شنا

آموزش شنای پا - یا شنای سگی

شنای سگی یا شنای پا سگی یک نوع شنای ساده‌است که شناگر در آن دست و پای خود را به طور متناوب حرکت می‌دهد و سر را بیرون از آب نگه می‌دارد. این حرکات او نحوه شنای سگ را به خاطر می‌آورد.[۱] این شنا معمولاً اولین شنایی است که وقتی کودکان در حال یادگیری شنا هستند از آن استفاده می‌کنند.[۲]
این اولین نوع شنا بود که مردان باستان از آن استفاده کردند و اعتقاد بر این است که با مشاهده شنای حیوانات آموخته شده‌است.[۳] غارنقاشی‌های (cave paintings) ماقبل تاریخ در مصر تصاویری را نشان می‌دهد که بر شنای سگی دلالت دارد.[۴]
برچسب‌ها: ">،

آموزش تصویری شنای کرال سینه بخش ۲

حرکت دست کرال سینه
مراحل حرکات دست : تعویض منظم  حرکت دستها در شنای کرال سینه موجب پیشروی  در آب می شود .هنگامی که یکدست حرکت کشش را در داخل آب انجام می دهد ، در همان زمان  دست دیگر درخارج از آب آماده ورود در آب می شود . تا یک دست ، دست دیگر را لمس نکرد نباید، از آب خارج شود . لازم است به یک موضوع خوب توجه شود و آن اینست که  چه در داخل و چه در خارج از آب همیشه آرنج بالاتر از مچ دست قرار دارد، ولی  این تکنیک جای خودرا با روش کنونی که مکثی در کشش دست وجود  ندارد ، داد . به طوری که دستها پشت سر هم عمل کشش زیر آب را انجام می دهند . کشش ، منتظر ورود دست دیگر به آب نمی شود و نتیجه ی بهتری را در پیشروی حاصل می نماید .


بهترین میزان ورود دست به آب موقعی است  که دست زیر آب نیمی از کشش زیر آب را انجام داده است ، زیرا در این حالت در هیچ لحظه دست توقف نداشته و حرکتی دائمی درحال کشش خواهد داشت .
مناسبت ترین میزان زاویه آرنج در موقع کشش زیر آب بین 90 تا 100  درجه است. مربی باید کنترل نماید که شاگرد شکستگی دست در داخل آب را انجام دهد، بدین ترتیب که دست در آب وارد شده ، تقریباٌ کشیده  می شود .

کشش شروع شده و در همین حال خمیده  میگردد ( حداکثر 100 درجه در خمیده ترین محل ) و شروع  به باز شدن نموده تا موقعی که دوباره تقریباٌ صاف گردیده و قصد خروج از آب را می نماید . باید دقت شود در موقع ورود دست در آب نباید جلوی صورت وارد آب شود ، چون کشش کمتری در پیشروی آب دارد و همچنین در موقع ورود دست در آب آرنج و بازوی دست باید به گوشها نزدیک باشد .
ابتدا شست وارد آب می شود ، این عمل باعث می گردد که آرنج در بالا قرار گیرد . و این کار لازمه ی کرال صحیح است . بالا آمدن  آرنج ادامه می یابد  تا موقعی که انگشتان  دست نیز از آب خارج گردد.

وضعیت دستها طوری است که انگار جسمی مانند تخم مرغ را گرفته است یا اینکه دستها دور یک بشکه می چرخد ، سعی کنید بازو را به سر و گوشها نزدیک سازید .

نکته ی دیگر که هنگام حرکت دست باید به آن توجه داشت این است که کف دست را هنگام خارج شدن از آب باید به خارج چرخانیده شود . این عمل باعث تسهیل در بالا نگاهداشتن آرنج می شود .
در این جا نیز می توان در خشکی به تمرین حرکت دستها پرداخت و سپس در آب  آن را کامل کرد .

علت بالا نیامدن  آرنجها در بیشتر شاگردان ( به خصوص بزرگسالان ) اینست که مفصل شانه آنها دارای جنبش پذیری(Flexibility) کافی نیست . بعضی دیگر از کارآموزان برای بالا آوردن و نگه داشتن آرنجها قسمتی از شانه را هم از آب خارج می سازند که روش درستی نیست . در این جا نیز می توان در خشکی به تمرین حرکت دستها پرداخت  و سپس در آب آن را کامل کرد.
لازم به یادآوری است که دست کرال در سه مرحله انجام می گیرد : اول مرحله ی کشش ، دوم مرحله فشار،  سوم مرحله ی خارج از آب یعنی حرکت دست از هنگام خروج آب تا آوردن آن به جلو در امتداد دو شانه .

می توان مرحله ی کشش و فشار را به صورتS خوابیده انگلیسی نشان داد .
تمرینات آموزشی دست کرال سینه 1- راه رفتن و خم نمودن بالا تنه به جلو به طوری که صورت در داخل آب قرار گیرد . حرکت دستها به طور متناوب و بدون تنفس است . این عمل در قسمت کم عمق استخر صورت می گیرد .

تمرینات ترکیبی دو نفره : در حالی که کارآموز شناگر به روی سینه در سطح آب قرار گرفته ، کمک کننده مچ پای او را با دو دست می گیرد . در این حالت کارآموز شناگر همزمان حرکت دست کرال را به طور متناوب انجام می دهد .
کارآموز شناگر و کمک کننده باید با جدیت این عمل را انجام دهند . کارآموز شناگر در تمام مدت تمرین با گرفتن نفس عمیق ودر حالی که صورت داخل آب است ،  این عمل را انجام می دهد . با تمرین مداوم حرکت و هماهنگی دو دست به صورت خودکار در می آید .

سومین مرحله آموزش ، اجرای کلیه ی حرکات دست وپاها  بدون تنفس ( هماهنگی دست و پا ) GRAWL STROKE – NON- BREATHING SIDE
در کرال هماهنگی بین حرکات دست و پا اهمیت  بسیار دارد . در حالت کلی به ازای یک دایره ی کامل که دو دست می پیمایند ، پاها  6 ضربه به آب می زنند و قاعدتاٌ این ریتم  باید مراعات شود . و در این مرحله حرکات  دست و پاها  با هم تنظیم  و هماهنگی پیدا کنند . تنظیم حرکات دست و پا به صورت زیر انجام می گیرد .

موقعی که کشش دست انجام گرفت ، بنا به مقتضیات فردی ریتم حرکات پا دو الی شش ضربه خواهد داشت . کشش دست در آب منجر به پیشروی بدن در آب می شود . حرکت پا و یا ضربه ی پا در آب ثبات و تکیه بدن را از نظر حفظ تعادل فراهم می نماید . علاوه بر آن حرکت پا از فرورفتن و منحرف شدن پایین تنه در آ ب جلوگیری می نماید . هر بار که یک دست از آب خارج شد  پای  همان طرف عمل ضربه زدن به پایین را انجام می دهد .
چرخش در محور طولی بدن باعث آسانی به جلو راندن بدن وبالا گرفتن آرنج خواهد شد . چرخش بدن به خصوص برای شناگرانیکه مفصل شانه آنها  . انعطاف پذیری کافی ندارد بسیار مفید است

از نکات مهمی که در مورد ورود دست به آب باید به خاطر داشت لحظه ی ورود به آب است . یعنی بدانیم موقعیت دستها نسبت به یکدیگر چگونه است یا موقعی که یک دست در حال کشش است، دست دیگر در چه مرحله ای قرار دارد ؟  بهترین میزان ورود دست به آب موقعی است که دست زیر آب نیمی از کشش زیر آب را انجام داده است . زیرا در این حالت در هیچ لحظه دست توقف نداشته و حرکت دائمی در حال کشش خواهد داشت

مرحله چهارم نفس گیری در کرال سینهBREATHING یکی از قسمت های مهم شنای کرال سینه ، هواگیری است و این مرحله همان تخلیه ی هوای ذخیره شده ی  ششها در آب است . کار خالی کردن هوا در آب باید در همان  مراحل اول به خوبی آموزش داده شود . اگر چه در ابتدا اینکار کمی مشکل است ، ولی پس از کمی تمرین شاگرد کم کم به طریقه ی تخلیه ی هوا در آب آشنا شده و عادت می کند .
خالی کردن هوا در آب می تواند هم از طریق بینی و هم از راه دهان باشد . از همان ابتدا باید  به کارآموز شناگر گفته شود که پس از پر کردن هوا در ششها  سرش را به زیر آب فرو ببرد و به طور پیوسته هوا را تخلیه نماید ، به طوری که وقتی احساس کرد  کم کم هوای داخل ششهایش در حال اتمام است ، در همان  حال دمیدن هوا به داخل آب سرش را از آب بیرون  بیاورد  و خیلی سریع هواگیری کرده و دوباره در آب مشغول تخلیه ی هوا گردد . مهم نیست که کارآموز از کدام سمت یا جهت ( راست یا چپ )  نفس گیری کند ، بلکه مهم این است که عمل هواگیری یک طرفه صورت گیرد عمل دم خیلی سریع انجام می شود و اگر عمل بازدم  کمی طولانی تر باشد اشکالی نخواهد داشت .
تمرینات آموزشی هواگیری کرال سینه 1- در مر احل اولین تمرین کافیست کارآموز شناگر در قسمت  کم عمق استخر در حالی که از ناحیه کمر خم شده است ، سر را داخل آب قرار داده و هوای داخل ریه ها را خالی کند . نکته مهم این تمرین در این ست که زمانی که می خواهد سر را برای گرفتن هوا از آب خارج کند باید این کار را توسط گردن انجام دهد و موقع هواگیری نصف صورت داخل آب  ونصف دیگر  در بیرون آب باشد سعی کنید شانه را بالا نیاورید  و از آب خارج نسازید . این عمل در ابتدا مشکل است  ، ولی به مرور زمان به طور خودکار با موفقیت انجام می شود .

2- روش دیگر تمرین  بدین شکل است که کارآموز  شناگر  در قسمت کم عمق استخر با دستهایش که به اندازه ی  عرض شانه باز است ، لبه ی استخر را می گیرد  وبدن را در موقعیت شناور رو به کف استخر قرار می دهد . برای شناور شدن بهتر بدن ، تخته شنا یا چوب پنبه ای را در میان دو ران قرارمیدهد و کاملاٌ شناور می شود . در این لحظه سر را به یک سمت می چرخاند و عمل دم را انجام می دهد این عمل خیلی سریع انجام می گیرد .

شناگر در آخرین لحظه ی تمام شدن هوای داخل ششهایش سر را از آب خارج  می سازد ( در حالی که هنوز در حال دمیدن هوا است )  و یکباره هوا را می بلعد .این عمل را چندین بار تکرار کنید .

مرحله پنجم : هماهنگی حرکات دست و تنفس
در این مرحله که شاگرد یا کارآموز شناگر در حال انجام حرکت دستها  و هواگیری توام است، مربی باید کلیه ی  مراحل را  زیر نظر  داشته و حرکت دست را به خوبی کنترل نماید : -چگونگی  کشش دست در زیر آب ،  -  ورود دست به آب  ، - موقعیت مناسب چرخش  سر به خارج نسبت به دستها و نکته مهمی که باید  بدان  توجه شود این است که شاگرد شانه ها را بالا نیاورد ، عمل کشش دست در زیر آب را به خوبی انجام دهد و چرخش سر به خارج کمی بیش از حد معمول باشد  هوا را باید در داخل آب تخلیه نماید و مجدداٌ هواگیری نماید شکل زیر نشان می دهد که شناگر از سمت راست میل به هواگیری دارد و به محض بیرون آمدن دست راست زیر آ ب این کار را انجام می دهد .

در قمست کم عمق استخر عمل راه رفتن و خم نمودن بالاتنه جلو به طوری است که صورت در داخل آب قرار می گیرد  و حرکت دستها به طور متناوب همراه با تنفس صورت می گیرد .
عمل دم هنگامی صورت می گیرد که سر به پهلو چرخیده و عمل بازدم در داخل  آب انجام می شود توجه داشته باشید که سر به دو طرف نمی چرخد .

البته قبل از انجام این کار در داخل آب لازم است این حرکت در خشکی انجام شود بدین طریق که شناگر خم شده سر را به پهلو می چرخاند . اگر کارآموز سمت راست راحت تر نفس می گیرد  به محض خارج شدن دست راست از آب هوا را می بلعد  و سپس صورت را رو به زمین چرخانیده و هوا را تخلیه می نماید و مجددا سر را جهت هواگیری به پهلو می چرخاند وقتی سر به طرف پهلو می چرخد در مراحل اولیه باید کارآموز شناگر سعی کند چرخش را کمی بیش از حد معمول انجام دهد به طوری که بتواند بالا را ببیند و دهان بعدها کاملاٌ از آب خارج گردد .
گردش باید در ناحیه ی سر وگردن  بیشتر باشد و تا حدی که دهان از آب خارج شود . اینکه هواگیری از چپ یا از راست  صورت گیرد اهمیت  ندارد آنچه برای یک کارآموز شناگر لازم است تاکید شود این است که فقط از یک طرف به میل خویش هواگیری نماید و همیشه از همان طرف بدن را چرخش بدهد.

شکل صفحه قبل نشان می دهد که شناگر از طرف چپ میل به هواگیری دارد و به محض بیرون آمدن دست چپ این کار را انجام می دهد .
مرحله ی ششم : هماهنگی حرکات دست و پا وتنفس تمرین حرکت هواگیری در خشکی و درآب بایستی آنقدر تکرار شود که شاگرد به راحتی اینکار را انجام دهد در غیر این صورت در مرحله ی بعدی که می خواهد حرکات  دست و پا را که قبلا فرا گرفته با هواگیری توام نماید با اشکال مواجه می شود . ایجادهماهنگی بین هواگیری و حرکات دست و پا مستلزم تمرین زیاد درهر یک از قسمت های گفته شده است .

درکرال هماهنگی بین حرکات دست ، پا و تنفس اهمیت بسیار دارد . در حالت  کلی به ازای یک دایره ی کامل که دو دست می پیمایند پاها 6 ضربه به آب می زند و باید این ریتم مراعات شود .

در ضمن دست راستتان  را به عقب بیاورید و به محض آن که  دست راستتان را از آب خارج می کنید صورت خود را به راست چرخانده و به سرعت از راه دهان نفس بکشید .اما هرگز سرتان را زیاد از آب خارج نسازید و حتما در این وضعیت باید  گوش چپ در آب قرار گیرد .
در مرحله ی بالا یا گفته شده مربی باید توجه داشته باشد که حین هواگیری تکنیک حرکت دست کرال سینه دچار اشتباه  نگردد واگر در این مرحله حرکات دست و هواگیری خوب هماهنگ شود اضافه نمودن حرکات پا  به آنها کار مشکلی نخواهد بود .آموزش شنا اگر چه معمولا کار آموز شناگر آنقدر متوجه هواگیری می شود که حرکت پاها یا قطع شده یا ضعیف زده می شد . در این حالت است که مربی لازم است مرتب ادامه ی حرکات پا را به کارآموز گوشزد نماید و به طور دقیق  تکنیک هواگیری را زیر نظر داشته و تک تک آنها را به کارآموز هشدار دهد .اما در ضمن این حرکات اخیر مرتبا هوا را از راه بینی به آب رها کنید به طورمسلم حرکت تهاجمی شما در آب باعث خواهد شد که جلوی صورت شما کمی در آب پایین رفته و عمل بازدم بهتر انجام یابد اما قسمت اعظم  هوای شش های شما وقتی خارج خواهد شد که نوبت تنفس بعدی فرا رسد  که در آن موقع ابتدا بقیه هوا را با سرعت تمام به وسیله ی دهان از ریه خارج کرده و سپس به سرعت نفس می کشید . لازم به یادآوری است که هر قدر دست و یا صورت شما خارج از آب واقع شود ویا اینکه پا ضعیف زده شود از راندمان شنا می کاهد و باید با تمرینات زیاد آنها را به حداقل رساند.

بنابراین در مرحله ی آخر از کارآموز شناگر می خواهیم که ابتدا روی آب سر بخورد و بعد پا بزند ، سپس حرکت دست را به حرکت پاها اضافه نماید و درهمان حال با دقت زیاد اقدام به هواگیری  نماید . به خودتان امیدوارباشید . و به یاد داشته باشید  که گروه عجله کنندگان زود متوقف می شوند  ، این کار را آنقدر تکرار کنید و ادامه دهید تا اینکه بتواند شنای کرال سینه را به طورکامل انجام دهید
اشتباهات معمول در پای کرال سینه و روش اصلاح آن اشتباه : زانو بیش از اندازه خم باشد و حرکت از ساق پا صورت گیرد .
روش اصلاح : پاها  مستقیما در آب قرار گرفته  و حرکت از ناحیه ی بالای ران شروع  شود .
اشتباه : درهنگام زدن پای کرال پاشنه ها را دور از یکدیگر نگه دارند
روش اصلاح : برای زدن پای کرال پاشنه ها از هم دور نباشند و پنجه به هم نزدیک نباشند .
اشتباه : بالا نگاهداشتن سر و صورت از سطح آب
روش اصلاح : قرار دادن صورت در آب
اشتباه : پنجه  پا کشیده شود و مچ پا حرکتی انجام ندهد .
روش اصلاح : با فشار شست پا ، آب را به پایین راندن و ضمنا  نوک پا  را به داخل کشیدن
اشتباه : نزدیک بودن بیش از اندازه پاها به یکدیگر .
روش اصلاح : پاها به اندازه ی  25 تا 45 سانتی متر از یکدیگر فاصله داشته باشند .
برچسب‌ها: ">،

کمکهای اولیه و فوریتهای امداد در محیط های آبی

راهنمای آموزش برای مدرسان،منجیان غریق و غواصان(C.P.R)
نوشته ی عضو فدراسیون جهانی نجات غریق و مرکز توسعه نجات غریق خاورمیانه
 جزوه کامل همراه با عکس C.P.R
**************           [e-mail]

 
برچسب‌ها: جزوه کمکهای اولیه و فوریتهای امداد در محیط های آبی