از آب بازی تا

آموزش شنا ، شنای پروانه ، شنای قورباقه ، شنای کرال سینه ، کرال پشت و ...

از آب بازی تا

آموزش شنا ، شنای پروانه ، شنای قورباقه ، شنای کرال سینه ، کرال پشت و ...

برگشت ساده کرال

برگشت ساده ی کرال سینه
گام بیست و یکم : در هنگام شنا کردن وقتی یک شنا گر به انتهای استخر می رسد باید با استفاده از یکی از روش های صحیح شنا اقدام به برگشت نماید که در کرال سینه این کار به دو روش ساده و سالتو انجام می شود . دربرگشت ساده  ، شناگر باید موقع رسیدن آخرین دست خود به دیواره بلافاصله سر خود را جهت نفس گیری از روبرو بلند کند و همزمان با نفس گیری ، بدن خود را به سمت دیواره جمع کند تا در خلاف جهت قبلی پاها را پس از جمع کردن در زیر بدن به سمت دیواره ی استخر هدایت کند و به طور متقابل دستها و سر و سینه را در جهت مسیر برگشت به حالت سُر خوردن و غوطه ور در آب قرار دهد و با قرار دادن پاها بر روی دیواره و فشار دادن به آن سُر بخورد .
شکل ص 64
شایان ذکر است که عمل برگشت و سُر خوردن پس از فشار به دیواره بهتر است کمی پایین تر از سطح آب انجام گیرد و شناگر درپایان حرکت برگشت و هنگام آغاز حرکات پا ، به سطح آب بیاید و در ادامه ، حرکات دست را شروع کند .

استرس اکسایشی در شناگران




در سالهای اخیر، مفهوم استرس اکسایشی (Oxidative Stress) ناشی از تمرین (تخریب سلولها در سطح مولکولی ناشی از افزایش متابولیسم اکسیژن) بطور گسترده تری در میان ورزشکاران و مربیان شناخته شده است. در حالیکه به حداکثر رسانیدن متابولیسم اکسیژن در عملکرد ورزشی مفید است، اما این امر به قیمت افزایش استرس اکسایشی که بطور بالقوه ای زیان آور است تمام می شود. به همین دلیل علاقه بسیار زیادی به نقش پیشگیرانه ضد اکسیدانت ها در رژیم غذایی ورزشکاران استقامتی پیدا شده است .

اخیراً تحقیق جدیدی توسط محققین یونانی بر روی شناگران انجام شده است که مشخص می کند استرس اکسایشی حتی کودکان ورزشکار را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. در این تحقیق 17 ورزشکار جوان با متوسط سن 10.1 سال با 12 نفر از همسالان غیر ورزشکار خود مقایسه شدند. در این تحقیق توجه خاصی بر روی دو نوع از شاخصهای خون که در ارتباط با افزایش استرس اکسایشی هستند، شد.یکی از این شاخص ها ماده (thiobarbituric acid-reactive substances) یا TBARS و دیگری، شاخصهای مربوط به ظرفیت پیشگیری کننده ضداکسایشی از قبیل گلوتاتیون (glutathione) یا GSH است که نشان دهنده حفاظت در مقابل استرس اکسایشی می باشند.

نتایج نشان دادند که کاهش گلوتاتیون (GSH) در ورزشکاران 37% کمتر از غیر ورزشکاران است، اما گلوتاتیون اکسید شده(GSSG)  (گلوتاتیونی که با رادیکالهای اکسیژن ترکیب شده است) تفاوتی را نشان نداد. این امر در عوض بدین معنی است که نسبت GSH به GSH/GSSG) GSSG) در شناگران 43% کمتر از غیر ورزشکاران است. علاوه بر این غلظت TBARS حدود 25% در شناگران در مقایسه با کنترلها (نشانگر حد بالای استرس اکسایشی) بالاتر بوده و کل ظرفیت ضد اکسایشی (معیاری از توانایی کل بدن در مقابله با استرس اکسایشی) در حدود 28% کمتر خواهد بود. هرچه این نسبت کمتر باشد استرس اکسایشی در بدن بیشتر است و ظرفیت کل ضد اکسایشی (معیاری از توانایی کل بدن در مقابله با استرس اکسایشی) در حدود 28% کمتر خواهد بود.

نویسندگان این مقاله عنوان می کنند که استرس اکسایشی در کودکان شرکت کننده در تمرینات شنا نسبت به همسالان غیر فعال خود افزایش، و قابلیت ضد اکسایشی آنان کاهش یافته است. این امر نشان دهنده این است که آنها ممکن است بیشتر در معرض استرش اکسایشی ناشی از تمرینات طولانی و سخت باشند.

این یافته ها سؤالاتی را برای ما بوجود می آورد، سؤالاتی از قبیل اینکه آیا کودکان که اغلب در رژیم غذایی شان به اندزه کافی میوه ها و سبزیجات ضد اکسید کننده وجود ندارد بایستی از مواد مغذی ضداکسید کننده استفاده کنند؟ و یا اینکه آیا افزایش در استرس اکسایشی می تواند اختلالات دیگری را برای بدن درحال رشد ایجاد کند؟

استعدادیابی در شنا قسمت دوم



استعدادیابی در شنا

استعدادیابی در شنــا (قسمت دوم)

شناسایی ویژگیهای جسمانی

برای توصیف قابلیتهای جسمانی افراد از واژه­هـای مختلفی استفاده می­شود که عبارتند از:

جثـه، سرعت، چـالاکی، قدرت، تـوان، چـابکی، انعطاف پـذیری، هماهنـگی، استـقامت و بینـایی که در ذیل تعاریف مرتبط با هر یک ارائه شده است. لازم بذکر است که به جز فاکتور جثـه فرد، شناسایی سایر فاکتورهای ذکر شده نیازمند حضور فرد در شرایط تمرینی رشته ورزشی مورد نظر می باشد.

برای توصیف قابلیتهای جسمانی افراد از واژه­هـای مختلفی استفاده می­شود که عبارتند از:

جثـه، سرعت، چـالاکی، قدرت، تـوان، چـابکی، انعطاف پـذیری، هماهنـگی، استـقامت و بینـایی که در ذیل تعاریف مرتبط با هر یک ارائه شده است. لازم بذکر است که به جز فاکتور جثـه فرد، شناسایی سایر فاکتورهای ذکر شده نیازمند حضور فرد در شرایط تمرینی رشته ورزشی مورد نظر می باشد.

شناسایی مهارت های روانی و عاطفی

هنگامی که مهارتهای روانی و عاطفی به فهرست احتیاجات افزوده می شوند، عضویت در جامعه ورزشکاران با استعداد رو به کاهش می گذارد. مجموعه ویژگیهای جسمانی افراد یک بخش مسئله بوده و ویژگیهای روانی و عاطفی، نظیر حضور ذهن داشتن برای استفاده از استعداد جسمانی بکر در یک محیط رقابتی پیچیده یک بخش مهم دیگر مسئله می تواند باشد. در اینجا منظور صرفاً برخورداری از ضریب هوشی بالا نیست، بلکه درک دورنما یا تصویر بزرگتری از فعالیت ورزشی و ترکیب آن دسته از اطلاعات با مهارتهای جسمانی است که بر نتیجه نهایی اثر می گذارد.

 عوامل تأثیر گذار در تعریف مهارتهای روانی و عاطفی

انگیزه­دورنی، علاقه شدید، ثبـات، سرسختـی، نگرش مثبت، واقع گـرایی، تمرکـز، تـلاش، بردبـاری و رقابت جویی .

در نظر گرفتن عوامل ناملموس

مهارتهای جسمانی قابل مشاهده و اندازه گیری هستند. مهارتهای عاطفی نیز قابل مشاهده­اند اما اندازه­گیری آنها مشکل است. مشاهده و اندازهگیری عوامل نا ملموس امری دشوار است. مفهوم واقعی واژه ناملموس: نامعین، غیر آشکار و یا غیر قابل درک می باشد.

عوامل ناملموس خصوصیاتی هستند که در ورزشکاران وجود دارند اما نمی توان با عدد و رقم به اندازه گیری آنها پرداخت. از آنجاییکه این خصوصیات قابل آموزش هم نیستند، مربیان و والدین می­توانند در مورد آنها با ورزشکاران بحث نمایند تا از افکار یکدیگر بهره مند گردند. ورزشکاران جوان با آشنا شدن به عوامل ناملموس، کم کم می توانند این صفات را در خود رشد و توسعه دهند.

در بالاترین سطوح رقابت همگی از استعداد برخوردار هستند. اما در چنین مواقعی عوامل نا ملموس می توانند به معنای اختلاف بین پیروزی و شکست باشند. در ذیل به 10 عامل نا ملموس ورزشی اشاره شده است.

1- موفقیت در اکثر کارهای غیرممکن  2- تأثیر مثبت بر هم تیمی ها  3- تشخیص موقعیتها  4- ارائه بازیهای قابل توجه  5- قرار دادن هم تیمی­ها در موقعیت بهتر  6- پیش­بینی 7- مربی پذیری 8- سازگاری با شرایط 9- تجلی در شرایز مقتضی  10- غریزه قوی

استعدادیابی در شنا

در سطوح بالاتر استعداد، تیپ بدنی مسأله مهمی برای شناگران محسوب می شود. این موضوع در سطح مدارس و باشگاهی که در آن مربیان واقعاً با محدودیت انتخاب افراد مواجه هستند، اهمیت کمتری دارد.

به اندازه کافی موارد استثنایی وجود دارد که بتوان ورزشکاران مختلف با جثه ها و شکل­های متنوع را به این رشته ترغیب نمود، اما شنـاگران زبده با افزایش سن، تمایل دارند که نسبت به ورزشکـاران سایر رشته­های ورزشی لاغرتـر و بلندتـر باشند. (مردان 180 تا 185 سانتی­متر و زنان 170 تا 175 سانتی متر). در سطح المپیک، بلندقد و لاغر هستند و دستهای کشیده­ای دارند. زمانی که یان تورپ قهرمان برجسته 400 متر جهان، 17 ساله بود، 5/182 سانتی متر قد و 90 کیلوگرم وزن داشت و کفش شماره 43 می­پوشید. در بین شناگران داشتن دست و پای بزرگ و کشیده یک مزیت به شمار می رود.

پارامتراهای مهم بدنی در استعدادیابی شنا:

همانگونه که در بالا ذکر شد، یکی از ویژگیهای مهم جسمانی در انتخاب ورزشکاران مستعد، فاکتور جثـه بوده که مشتمل بر مجموعه­ای از فاکتورهای بدنی فرد می­باشد و بر اساس هر رشته ورزشی، ضریب اهمیت آنها متفاوت می­باشد. پیرو همین مسئله در رشته ورزشی شنـا نیز می­بایست به برخی از فاکتورهای بدنی و ساختاری افراد که دارای درجه اهمیت بیشتری نسبت به سایر قسمتها هستند توجه نمود. که در ذیل به آنها اشاره می گردد.

1- سن

2- وزن

3- قد

4- نسبت قد و وزن

5- اندازه فاصله بین دو دست

6- عرض شانه

7- عرض لگن

8- ارتفاع بالا تنه

9- ارتفاع پایین تنه

10- شماره سایز پا

تاریخچه فدراسیون نجات غریق جمهوری اسلامی ایران

 

فدراسیون نجان غیرق جمهوری اسلامی ایران
نجات غریق

تاریخچه فدراسیون نجات غریق جمهوری اسلامی ایران 

 

     در سال 1314 آقای گیبسون " GIBSON " به عنوان مشاور ورزشی بدون مرز به ایران سفر کرده و ضمن تدریس  تربیت بدنی  ،  اولین کلاس نجات غریق  را  در تهران ( اردوگاه منظریه ) برگزار نمود. دکتر حسین بنایی یکی از شاگردان ممتاز این دوره ، از سال 1317 تا سال 1323 به تدریس روش های نجات غریق و شنا در دانشکده تربیت بدنی تهران پرداخت . سپس یکی دیگر از شاگردان دکتر بنایی ، آقای داوود نصیری مسئولیت سازمان نجات غریق ایران را بر عهده گرفت و ایران در سال 1342 به عضویت کامل F.I.S. در آمد. در سال 1353 " سازمان نجات غریق ایران " به فدراسیون نجات غریق ایران " تغییر نام دادو آقای نصیری به عنوان اولین رئیس این فدراسیون منصوب گشت. در نیمه سال 1368 با مدیریت جدید آقای سید مصطفی میر سلیم و آقای بهروز اسفندیاری ، این فدراسیون به توسعة فعالیت های گسترده خود پرداخت. از جمله این فعالیت ها می توان به این موارد اشاره نمود: تشکیل مدرسه دانش آموزی نجات غریق در سراسر کشور، افزایش تعداد منجیان غریق از 5960 به بیش از 50000 نفر ، آموزش منجی غریق غواص ، برگزاری مسابقات ملی ومسابقات خاور میانه هرساله در بخش بانوان و آقایان و کسب مقام اول  ،  شرکت در مسابقات آسیا ( کسب مقام دوم ) و مسابقات آسیا-اقیانوسیه ( کسب مقام سوم) ، شرکت در کلاس ها و مجامع بین المللی، تربیت 10 مدرس بین المللی نجات غریق و 25 مدرس بین المللی غواصی در بخش آقایان و 15 نفر در بخش بانوان، تقویت امور آموزشی ، چاپ 11 جلد کتاب تخصصی ، تهیه قوانین مربوط به مدیریت استخرها و اماکن دریایی ، تهیه جزوات مربوطه و علائم هشدار دهندة استخر ها و اماکن دریایی و تهیه نقشه نقاط کور و خطر آفرین سواحل .
     با توجه به آنکه مسئولیت توسعه نجات غریق خاورمیانه با فدراسیون نجات غریق ایران می باشد ، هرساله کلاس های نجات غریق بین المللی از سوی مدرسان ایرانی در کشور های عربی برگزار می گردد. فدراسیون نجات غریق و غواصی جمهوری اسلامی ایران درحال حاضر با برخورداری از چهار عضو در فدراسیون بین المللی نجات غریق ( آقای سید مصطفی میرسلیم ، پشتیبان نجات غریق جهان ، آقای بهروز اسفندیاری عضو کمیته های نجات و توسعه جهان  و رئیس توسعه نجات غریق خاورمیانه ، خانم مریم صاحب الزمانی عضو کمیته اخلاق عدالت و تنوع فرهنگی جهان در هیات رئیسه فدراسیون جهانی و عضویت کامل در فدراسیون غواصی جهان C.M.A.S. ( آقای سید مصطفی میرسلیم , عضو کمیته فنی غواصی جهان ) به فعالیت خود ادامه می دهد. 
 
تاریخچه غواصی در ایران

      فدراسیون نجات غریق دررابطه با مسایل امداد ونجات به آشنایی به فن غواصی احتیاج داشته و به همین دلیل فدراسیون جهانی نجات غریق (ILS ) یکی از معتبر ترین مراکز آموزش منجی غواص در تمام سطوح در جهان می باشد و فدراسیون غواصی جهان در امور آموزش فدراسیون نجات غریق را هم سطح خود میداند . اما بدلیل اینکه کشور ما ارتباط دیگری با (CMAS ) اتحادیه  غواصی جهان داشته باشد در سال 1372 نسبت به تشکیل کمیته غواصی اقدام شد و غواصی آزاد بطور جدی مورد پیگیری قرار گرفت. امور غواصی در کشورمان قبل از انقلاب اسلامی در اختیار نیروی دریایی بود و پس از انقلاب هم در زمان جنگ تحمیلی غواصان سپاه پاسداران  انقلاب اسلامی  نقش خوبی را ایفا نمودند . اولین غواصی آزاد به حدود سال 1348 بر می گردد که آقای خسرو بحرینی با تاسیس شرکتی بنام آرتیموس آن را بنا نهاد . در آن زمان دو نفر از مدرسین ،که در حال حاضربا فدراسیون نجات غریق و غواصی همکاری دارند، از شاگردان ایشان بودندو متاسفانه بدلیل عدم شناخت مردم از غواصی موفق به ادامه کار نشد و همچنین در شرکت نفت فلات قاره مشغول بکار شدند و در انجام طرحهای شرکت نفت فعالیت داشتند . در سالهای بعدو بخصوص در سالهای اخیر به منظور رشد این رشته چندین کلاس بین المللی تربیت مدرس غواصی تشکیل گردید که 15 نفر از بانوان و 25 نفر از آقایان دوره مدرسی را گذرانده و مشغول فعالیت می باشند . هرساله کلاسهای غواصی بین المللی متعددی در درجات مختلف در بخش بانوان و آقایان برگزار می شود و کسانیکه دوره سه ستاره خودرا به پایان برسانند در کلاس آمادگی شرکت کرده و با حضور مدرسین بین المللی از فدراسیون غواصی جهان در یکی از جزایر قشم و کیش دوره  مدرسی غواصی را خواهند گذراند. با توجه به فعالیت های مناسب در سالهای اخیر در رشته غواصی و سازماندهی آن ،از نظر  اتحادیه غواصی جهان این رشته در ایران به عنوان فدراسیون شناخته شد و در حال حاضر مانند دیگر رشته های ورزشهای آبی  مانند شنا و قایقرانی در دل فدراسیون نجات غریق و یکی از رشته های آن محسوب می شود . همه ساله مسابقات استخری و دریایی این رشته نیز به عنوان قهرمان منجی غواص برگزار می شود . به کلیه علاقمندان توصیه می شود که در صورت رعایت نکردن نکات ایمنی این رشته جذاب تفریحی - ورزشی حتی برای استادان و هنرجویان آسیب پذیر و خطرناک بوده و باید با مطالعه و پیگیری مسایل جدید علمی بروز و با مشورت با مسئولین غواصی فدراسیون عمل نمایندکه محل آن در ورزشگاه شهید شیرودی وتماس از طریق تلفن 3- 88861222 می باشد .

 

عضو کوچکی از این خانواده بزرگ

سیدعلی اکبر مصطفوی 
نجات غریق
برچسب‌ها: تاریخچه فدراسیون نجات غریق جمهوری اسلامی ایران

آمادگی جسمانی در شنا


آمادگی جسمانی در شنا

اهداف
تنظیم یک برنامه آمادگی جسمانی برای شنـا تنظیم برنامه بهبود روشهای شنا برای افزایش سرعت
بطور کلی برای شنا فوایدی مطرح می شود که از مهمترین آنها می توان به افزایش استقامت قلبی ـ عروقی، انعطاف پذیری و کنترل وزن اشاره کرد. برای رسیدن به سطوح مختلف سازگاری باید به متغیرهای تکرار و زمان اشاره کرد و در چارچوب دامنه ضربان قلب هدف به تمرین شنا پرداخت. در انجام برنامه تمرین باید اجزاء آن را مورد نظر قرار داد و بر اساس آن تمرینات را برنامه ریزی کرد.

گرم کردن، کشش، تمرینات هوازی، بهبود نیروی عضلانی و سرد کردن از اجزاء برنامه تمرین به شمار می روند، که هر کدام دارای ویژگیهایی به شرح زیر هستند:

1) گرم کردن
بایدحدود 10-5 دقیقه یا 15-20 درصد برنامه تمرینی را شامل شود. گرم کردن می تواند شامل پیاده روی، دویدن آرام و یا شنا با شدت کم باشد.
2) کشش
از دردهای عضلانی پیشگیری می کند. باعث افزایش انعطاف پذیری و دامنه حرکت می شود.
3) برنامه تمرینات هوازی
اگر برنامه هوازی با ضربان قلب آستانه، دست کم به مدت 15 دقیقه انجام شود نتیجه بهتری دارد. برنامه تمرین 70-50 درصد برنامه کار و مسافت مورد نیاز را در بر می گیرد.
4) برنامه بهبود نیروی عضلانی
شدت تمرینات مقاومتی به طور مستقیم با سرعت و افزایش سطح حرکت، ارتباط است . برای آنکه سرعت و سطح حرکت افزایش یابد، باید از تجهیزات گوناگون استفاده کرد (استفاده از تجهیزات مقاومتی برای مبتدیان توصیه نمی شود) در تمرینات از تجهیزات و امکاناتی که فقط برای شنا طراحی شده­اند استفاده گردد. در زمان شنا از یک گروه عضلانی باید استفاده کرد. در اوایل تمرین عضله های بزرگ را باید در تمرین درگیر کرد. در تمرینات مقاومتی به تقویت بالا تنه، اندام میانی و پایین تنه بپردازید.
5) سرد کردن
اغلب 10-5 دقیقه یا 10 درصد تمرینات را در بر می گیرد تمرینات دوره سرد کردن همانند گرم کردن است.