تمرینات خارج از استخر

6- برخی از مربیان و شناگران تمایل به انجام تمریناتی در بیرون از استخر دارند که اغلب با استفاده از وزنه و کش و یا فنر انجام می پذیرد . در این رابطه بهترین توصیه این است که این قبیل تمرینات با به کار گیری الگوهای حرکتی تکنیک های شنا اجرا شوند . بدین معنی که کار با وزنه مطابق نوع حرکتی باشد که در اجرای تکنیک های شنا در داخل آب به مرحله ی اجرا گذاشته شود تا ضمن تقویت عضلات و مفاصل ، سبب بهبود حرکات آموزش داده شده  در استخر باشد .

آسیب های ورزشی در قسمت اول درد شانه

آسیب های بوجود آمده در ورزش شنا اغلب از نوع آسیب های مزمن می باشند و مکانیسم ایجاد آنها به علت استفاده بیش از حد عضو و حرکات تکراری می باشد.

شایعترین نوع آسیب در شناگران حرفه ای، درد شانه به علت حرکات چرخشی مکرر است که در سه شنای کرال سینه، کرال پشت و پروانه وجود داشته و در هنگام شروع و مرحله کشش دست نمود بیشتری دارد که استفاده از کفی ها و تخته شنا در تمرینات باعث افزایش این درد می شود.

علت درد شانه در شناگران چیست؟

این آسیب در اثر استفاده بیش از حد و برخوردهای مکرر تاندون های عضلات چرخاننده شانه (Rotator Cuff) و سر دراز عضله دو سربازویی با زایده آکرومیون (Acromion) و رباط کوراکوآکرومیال (coracoacromial) می باشد. شانه یک شناگر به طور متوسط در هر جلسه تمرینی هزاران بار دریک حرکت دورانی به انجام حرکات ابداکسیون (abduction)، فلکسیون (Flexion) رو به جلو و چرخش داخلی می پردازد (فرود دست در آب و شروع عمل کشش) . با انجام عمل فوق سر استخوان بازو در مقابل رباط کوراکوآکرومیال و زایده آکرومیون قرار میگیرد و موجب تحت فشار قرار گرفتن تاندون های عضلات فوق خاری (Supraspinatus) و سر دراز عضله دو سر بازویی می شود که این فرآیند منجر به التهاب، تورم و درد در ناحیه میگردد.



جهت پیشگیری از درد شانه در شناگران چه اقداماتی انجام می شود؟

گرم کردن و حرکات کششی قبل از تمرین تمرینات قدرتی درجهت متعادل کردن قدرت عضلانی، عضلات جلویی سینه و پشتی، اجتناب از تمرین بیش از حد و تصحیح تکنیک شناگر از جمله اقدامات لازم جهت پیشگیری از درد شانه میباشد.

برای درمان درد شانه شناگرچه اقداماتی لازم است ؟

درمان بستگی به شدت آسیب دیدگی دارد و بسته به آن باید از عوامل ذیل بهره جست:

استفاده از یخ بعد از تمرین برای کاهش التهاب و تجویز داروهای ضد درد و ضد التهاب مثل آسپرین و بروفن و در موارد تشدیدتر معرفی به فیزیوتراپیست. همچنین باید به شناگر توصیه کرد که در هنگام شنا کرال سینه و پشت، بدن خود را بیشتر بچرخاند تا در نتیجه فشار کمتری بر روی تاندون های درگیر وارد شود.

عملکرد پا در شنای پروانه

 جزوه کامل آموزش تخصصی و گام به گام شنا به روش های نوین ، آموزش مربیگری شنا ، آموزش امداد و نجات غریق اماکن آبی ، هیدروتراپی
[e-mail]                        *******
-----------------------------------------------------------------
   



عملکرد پا در شنای پروانه ( شکل پایینی ) بسیار شبیه به عملکرد پا در شنای کرال سینه می باشد.

کرستن (kersten ) اثر دو نوع ضربه دلفین را مورد بررسی قرار داد – ضربه الف ( حداکثر عملکرد زانو- حداقل مفصل ران ) و ضربه  ب ( حداکثر عملکرد ران – حداقل عملکرد مفصل زانو) را در مسافت 10 یارد با یکدیگر مقایسه کرد . وی به این نتیجه رسید که اجرای کامل حرکت با ضربه ( ب) بود .

حداکثر حرکت مفصل > زانو حداقل مفصل ران = نتیجه  بهتر

توجه : شناگران نباید پاها را صاف نگاه داشته و با باسن و کمر ضربه بزنند.
 




1- پاها درپایین ترین مرحله  ضربه خود حدود 60 سانتی متری عمق آب قرار می گیرند ، ولی باسن در سطح آب باقی می ماند .

2- پاها به طرف بالا آمده بدون اینکه شکستگی در ناحیه زانو دیده شود . این حرکت بسیار مفیدی است که درشناگران با پاهای قوی مشاهده می شود البته در این حرکت هیچ نشانه ای از پیشروی وجود نخواهد داشت .

3- حرکت پاها در حال کشیده بودن به طرف بالا ادامه دارد و این عمل باعث پایین رفتن باسن می شود .

4- قسمت بالائی پاها ( ران ها ) شروع به ضربه زدن به طرف پایین می نماید و قسمت پایینی رفتنش را به طرف بالا ادامه می دهد چنین حرکتی ترکیبی به علت وجود شکستگی در مفصل زانو بوجود می آید .

5- سرعت پایین رفتن قسمت بالائی پاها ( ران ها ) بیشتر شده و با افزایش شکستگی مفصل زانوها ، پنجه ، مچ و کف پا تا حدود سطح آب بالا می آید . باسن در این حالت در پایین ترین سطح خود نسبت به سطح آب قرار دارد .

6- زانو در این حالت حدود 90 درجه می باشد و در اینجاست که پنجه کشیده شده و آماده  ضربه و حرکت به طرف پایین است.

7- در این زمان با زدن ضربه نیروی پیش برنده پاها تولید می شود. سرعت حرکت ضربه به پایین در حدود دو برابر سرعت بالا آوردن پا است . این در حالی است که مفصل مچ پا کشیده شده و سرپنجه ها به طرف داخل متمایز گشته است و در این حالت است که اهمیت مچ پاهای کشیده شده و مفصل قابل ارتجاع و انعطاف مچ پا معلوم می شود .

 




تمرین های آموزشی
1- کار آموز شناگر با در دست داشتن تخته شنا اقدام به زدن پای دلفین می کند. در ابتدا مشکل می باشد اما با تکرار و تمرین کار آموز پیشرفت خود را مشاهده می کند.

2- در آبی که عمق آن تا حدود کمر است در حالی که زانوها خم و بدن به طرف جلو متمایل است قرار می گیریم. در همین حال به طرف جلو و بالا در آب جهش می کنیم به طوری که ابتدا دست ها و سپس ساعد و به همین ترتیب سایر قسمت های بدن در آب داخل می شود.


3- تکرار تمرین شماره دو با این تفاوت که این بار در داخل آب از روی یک مانع پرش می نماییم. توجه داشته باشید که مانع با ارتفاع زیاد از سطح آب قرار نداشته باشد. پس از جهش از روی مانع و فرود آمدن در داخل آب با گرفتن سر به عقب قوسی در بدن ایجاد می کنیم تا بدن را به سطح آب هدایت کنیم. مانع می تواند دست کشیده نفر دوم و یا چوبی باشد که با ارتفاع حدود 10 سانتی متر بالاتر از سطح آب قرار دارد.


4- پرش از روی مانع و عبور از بین پای فردی که به فاصله یک متر از مانع قرار دارد.

5- کارآموز شناگر با فرمان مربی با سرخوردن و با زدن ضربه کوچک( اول) و ضربه دوم پای دلفین قوسی در بدن ایجاد می کند وبعد روی خود می ایستد.

6- بعد از کمی پیشرفت کارآموز شناگر سعی می کند عرض استخر را با ضربه پای دلفین ( پروانه) طی کند. در ابتدا پیشروی ندارد ولی با اراده و همت و تلاش راحت عرض استخر را طی می کند.

اشتباه های رایج و روش صحیح آن

اشتباه : چنانچه پا و ساق پا بیش از اندازه از آب خارج شوند.
صحیح:
باسن و زانو باید در داخل آب باشند تا بدین وسیله خمیدگی کمی در ناحیه مفصل تهیگاهی ایجاد شود. اشتباه: چنانچه باسن با زانوهای کاملاً کشیده به طرف پایین و بالا حرکت کند و نشیمنگاه بیش از حد از آب خارج شود.
صحیح:
زمانی که باسن در زیر آب است زانو باید در عمق بیشتری از آب قرار داشته باشد در هنگام وارد کردن ضربه توسط ساق و روی پا بر آب باسن قدری متمایل به طرف سطح آب خواهد بود.
برچسب‌ها: عملکرد پا در شنای پروانه , بیجار گروس , بیجار , استخر بیجار گروس , پروژه شنا

تاسیسات استخر تاسیسات جکوزی

راهنمایی و مشاوره مدیران استخر .مشاوره و ساخت تاسیسات استخر
[e-mail]                        **************
---------------------------------------  
تاسیسات جکوزی
  جکوزی در دمای مطلوب بین 36 تا 42 درجه کار می کند و باید آبی تمیز داشته باشد. برای تامین این شرایط نیاز به تاسیساتی است که در زیر نمای شماتیک این سیستم نشان داده می شود. جکوزی ها دارای سیستم های جت پمپ هستند تا با فشار آب و برخورد آن به بدن شناور، آب درمانی جکوزی تکمیل گردد.
موتورخانه استخر  
شنا در تمام فصول ورزشی مفرح است، البته به شرط وجود استخری با تاسیسات مناسب. ارایه یک طرح عالی برای استخر مستلزم پیش بینی تسهیلات کافی برای شناگران و تدارک دیدن سیستمی کارآمد جهت تصفیه مداوم و عنداللزوم و گرم کردن آب استخر می باشد. چه در غیر این صورت، استخر به محلی برای گسترش انواع بیماری های پوستی و روده ای تبدیل خواهد شد.
 نقشه موتورخانه استخر و جکوزی و فیل استخر **************
برچسب‌ها: آموزش شنا , تاسیسات استخر

اصول اساسی در آموزش شنا

اصول اساسی آموزش شنا
هر فردی برای یادگیری و به دست آوردن موفقیت در رشته ی شنا نیازمند تمرینات مداوم و تکرار آموزش ها و تکنیک های شناست . همچنین علاقمندان به فراگیری شنا باید از اصول مهمی پیروی کنند . این اصول از موارد تکنیکی و فنی رشته ی شنا تا مسائل تغذیه و بدنسازی و استراحت جسمی  و روحی را در بر می گیرد .
هنگامی که فردی به آموزش شنا علاقمند می گردد و به طور منظم و مداوم به فراگیری این رشته می پردازد،همواره باید مراقب وضعیت جسمی و روحی و تغذیه خود باشد . به ویژه در افرادی که در قالب گروه های ورزشی تمرینات شنا را دنبال می کنند ، این توجه ضرورت دارد . شناگران وکسانی که در آب به آموزش و تمرین مشغولند ، احتیاج به خواب و استراحت کافی دارند تا با استراحت و تغذیه مناسب بتوانند انرژی از دست رفته را که بر اثر پرداختن به تمرینات مخصوص مصرف کرده اند ، دوباره سازی نموده و از حیث جسمی و روحی برای ادامه تمرینات آماده شوند .
نکات مهم زیادی وجود دارند که مربیان عزیز باید در آموزش و تمرینات شنا بدانها توجه داشته باشند و با رعایت آنها ، فراگیری و پیشرفت شناگران را افزایش دهند . بدین منظور بهتر است آموزش تکنیک های شناهای مختلف قدم به قدم صورت بگیرد . در ادامه به ذکر اصول آموزش می پردازیم: