از آب بازی تا

آموزش شنا ، شنای پروانه ، شنای قورباقه ، شنای کرال سینه ، کرال پشت و ...

از آب بازی تا

آموزش شنا ، شنای پروانه ، شنای قورباقه ، شنای کرال سینه ، کرال پشت و ...

اصول تغذیه

تگ اصول تغذیه در کودکان ورزشکار قسمت اول برای موضوع آموزش شنا به مجموعه تگها اضافه شد بدین منظور لینک اصول تغذیه و اصول تغذیه را قرار دادیم . نظر خو را ثبت کنید

آموزش شنای کرال سینه

در این باب مطلبی مهم در لینک آموزش شنای کرال سینه و لینک دوم آموزش شنای کرال سینه قرار دادم شاید بتواند موضوع آموزش شنا را در عنوان کنترل تمرین از طریق کنترل ضربان قلب پوشش دهد

تغذیه در شنا

شرح داده شد ... موضوع آموزش شنا و عنوان تگ اصول تغذیه در کودکان ورزشکار قسمت اول که در لینک تغذیه در شنا و لینک دوم تغذیه در شنا قرار دارد

قوانین و مقررات ورزش شنا قسمت دوم


آشنایی با رشته ها و مواد مختلف شنا:

در کلیه مسابقات رسمی و بین المللی 4 نوع با استیل های زیر مورد استفاده قرار می گیرد:
1- شنای آزاد (کرال سینه) 2- کرال پشت 3- شنای قورباغه 4- شنای پروانه.
این چهار شنا در رده های مختلف سنی و در متراژهای مختلف برگزار می­شود، در برگزاری مسابقات رسمی سه رده سنی وجود دارد:

نوجوانان در سنین: زیر ده سال، 11-12 سال و 13-14 سال، جوانان در سنین: 15-16-17 سال و بزرگسال (عموم) در سنین: 18 به بالا.
علاوه بر مسابقات انفرادی، مسابقاتی نیز به صورت امدادی یا تیمی (4 نفره) در مواد مختلط و آزاد برگزار می­شود. در مسابقات امدادی (مختلط امدادی) حتماً باید از 4 شناگر استفاده شود که تربیت شناها بصورت کرال پشت، قورباغه، پروانه و کرال سینه انجام می گیرد و در شنای مختلط انفرادی یک شناگر به تربیت پروانه، کرال پشت، قورباغه و کرال سینه را شنا می کند.

مواد مسابقه زیر 10 سال:
50 ، 100و 200 متر آزاد - 50 و 100 متر قورباغه - 50 و 100 متر پروانه - 50 و  100 متر کرال پشت - 200 متر مختلط انفرادی - 50*4 آزاد تیمی و 50*4 مختلط تیمی (امدادی)

مواد مسابقه 11 -12 سال: 
50 ، 100، 200 و 400 متر آزاد - 50 ، 100 و 200 متر قورباغه - 50 و 100 متر پروانه - 50 ، 100 و 200 متر کرال پشت - 200 متر مختلط انفرادی - 100*4 آزاد تیمی و 100*4 مختلط تیمی (امدادی)

مواد مسابقات 13 - 14 سال: 
50، 100، 200، 400، 800 و 1500 متر آزاد - 50 ، 100 و 200 متر قورباغه - 50، 100 و 200 متر پروانه - 50 ، 100 و 200 متر کرال پشت - 200 و 400 متر مختلط انفرادی - 100*4 آزاد تیمی و 100*4 مختلط تیمی (امدادی)

مواد مسابقات 17-16-15 سال:
50، 100، 200، 400، 800 و 1500 متر آزاد - 50 ، 100 و 200 متر قورباغه - 50، 100 و 200 متر پروانه - 50 ، 100 و 200 متر کرال پشت - 200 و 400 متر مختلط انفرادی - 100*4 آزاد تیمی - 200*4 متر آزاد تیمی و 100*4 مختلط تیمی (امدادی)

مواد مسابقات عموم :
50، 100، 200، 400، 800 و 1500 متر آزاد - 50 ، 100 و 200 متر قورباغه - 50، 100 و 200 متر پروانه - 50 ، 100 و 200 متر کرال پشت - 200 و 400 متر مختلط انفرادی - 100*4 آزاد تیمی - 200*4 متر آزاد تیمی و 100*4 مختلط تیمی (امدادی)

یک شناگر می تواند در همه موارد بالا شرکت کند و از هر تیم در هر مواد 2 نفر بیشتر نمی توانند شرکت نمایند.

مقررات برگزاری مسابقه: در هر مسابقه شنا اگر به صورت کشوری و رسمی برگزار شود حداقل 30 داور نیاز دارد که این تعداد را در مسابقه داخلی می توان به 15-10 نفر کاهش یابد داوران مسابقه شامل: سرداور 1 نفر - استارتر-داوران وقت نگهدار برای هر خط 3 نفر - سرپرست وقت نگهداران - داور برگشت - سرپرست داوران برگشت2 نفر - داوران استیل 2 نفر - داور برگشت در ابتدا و انتهای استخر 1 نفر - منشی کل 1 نفر - هماهنگ کننده 2 نفر - گوینده 1نفر - داور رده بنده دست کم برای هر خط 1 نفر - سرپرست داوران رده بندی

وظایف سرداور: که بر کل مسابقات و داوران و وقت نگهداران نظارت دارد و شروع مسابقه را به استارتر اعلام می کند و همچنین تصمیم گیری نهایی در مورد مسایلی که در مسابقه پیش می آید با اوست. در آغاز مسابقه سرداور با زدن چند سوت کوتاه به شناگران علامت داده تا لباسهای اضافی را خارج و آماده شوند، سپس با زدن یک سوت ممتد از شناگران دعوت می کند تا پشت سکوی استارت قرار گیرند (در شنای پشت پس از شنیدن سوت ممتد شناگران وارد آب می شوند) پس از آماده شدن شناگران و داوران وقت نگهدار با بالا بردن دست به صورت کشیده به استارتر علامت می دهند.

وظایف استارتر: کنترل شناگران را به عهده گرفته و هر شناگری که مرتکب یکی از خطا های زیر شود به سرداور گزارش می نماید:
1-از استارت خود داری نماید. 2- عمداً از قوانین اطاعت نکرده باشد. 3- در هنگام استارت باید در کنار استخر و در فاصله 5 متری از سکوی استارت بایستد،تا وقت نگهداران بتوانند علامت استارت را ببینند و هم شناگران علامت استارت را  بشنوند.

وظایف داور وقت نگهدار: کنترل زمان و دقت انجام هر خط به عهده اوست او با صدای سوت استارتر تایمر را به کار انداخته و تا زمانی که در پایان هر مسابقه یک قسمت بدن شناگر به دیواره پایانی برخورد و یا تماس حاصل نماید او وقت را می خواباند و سپس زمان شناگر را روی برگه مخصوص ثبت رکورد نوشته به سر داور تحویل می نماید.

وظایف داوران استیل: که در طول استخر قرار دارند چنانچه شناگران از استیل مربوط به هر شنا خود داری نموده و دست و  یا پای شناگر حرکتی غیر از استیل مربوط انجام دهد علت خطا را نوشته و به داور گزارش میدهد.

داوران رده بندی: که انتهای استخر قرار دارند مراقب تماس بدن شناگر به خطوط مربوط می باشند تا تعیین نمایند شناگر کدام خط زودتر از بقیه به خط پایان رسیده است و شناگران بعدی کدامند.

منشی کل: نتایج مربوط به شناگران را در برگه مخصوص ثبت نموده و نتایج کل در چند نسخه تهیه و به هیأت و یا کمیته برگزار کننده تحویل می نماید.

استرس اکسایشی در شناگران




در سالهای اخیر، مفهوم استرس اکسایشی (Oxidative Stress) ناشی از تمرین (تخریب سلولها در سطح مولکولی ناشی از افزایش متابولیسم اکسیژن) بطور گسترده تری در میان ورزشکاران و مربیان شناخته شده است. در حالیکه به حداکثر رسانیدن متابولیسم اکسیژن در عملکرد ورزشی مفید است، اما این امر به قیمت افزایش استرس اکسایشی که بطور بالقوه ای زیان آور است تمام می شود. به همین دلیل علاقه بسیار زیادی به نقش پیشگیرانه ضد اکسیدانت ها در رژیم غذایی ورزشکاران استقامتی پیدا شده است .

اخیراً تحقیق جدیدی توسط محققین یونانی بر روی شناگران انجام شده است که مشخص می کند استرس اکسایشی حتی کودکان ورزشکار را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. در این تحقیق 17 ورزشکار جوان با متوسط سن 10.1 سال با 12 نفر از همسالان غیر ورزشکار خود مقایسه شدند. در این تحقیق توجه خاصی بر روی دو نوع از شاخصهای خون که در ارتباط با افزایش استرس اکسایشی هستند، شد.یکی از این شاخص ها ماده (thiobarbituric acid-reactive substances) یا TBARS و دیگری، شاخصهای مربوط به ظرفیت پیشگیری کننده ضداکسایشی از قبیل گلوتاتیون (glutathione) یا GSH است که نشان دهنده حفاظت در مقابل استرس اکسایشی می باشند.

نتایج نشان دادند که کاهش گلوتاتیون (GSH) در ورزشکاران 37% کمتر از غیر ورزشکاران است، اما گلوتاتیون اکسید شده(GSSG)  (گلوتاتیونی که با رادیکالهای اکسیژن ترکیب شده است) تفاوتی را نشان نداد. این امر در عوض بدین معنی است که نسبت GSH به GSH/GSSG) GSSG) در شناگران 43% کمتر از غیر ورزشکاران است. علاوه بر این غلظت TBARS حدود 25% در شناگران در مقایسه با کنترلها (نشانگر حد بالای استرس اکسایشی) بالاتر بوده و کل ظرفیت ضد اکسایشی (معیاری از توانایی کل بدن در مقابله با استرس اکسایشی) در حدود 28% کمتر خواهد بود. هرچه این نسبت کمتر باشد استرس اکسایشی در بدن بیشتر است و ظرفیت کل ضد اکسایشی (معیاری از توانایی کل بدن در مقابله با استرس اکسایشی) در حدود 28% کمتر خواهد بود.

نویسندگان این مقاله عنوان می کنند که استرس اکسایشی در کودکان شرکت کننده در تمرینات شنا نسبت به همسالان غیر فعال خود افزایش، و قابلیت ضد اکسایشی آنان کاهش یافته است. این امر نشان دهنده این است که آنها ممکن است بیشتر در معرض استرش اکسایشی ناشی از تمرینات طولانی و سخت باشند.

این یافته ها سؤالاتی را برای ما بوجود می آورد، سؤالاتی از قبیل اینکه آیا کودکان که اغلب در رژیم غذایی شان به اندزه کافی میوه ها و سبزیجات ضد اکسید کننده وجود ندارد بایستی از مواد مغذی ضداکسید کننده استفاده کنند؟ و یا اینکه آیا افزایش در استرس اکسایشی می تواند اختلالات دیگری را برای بدن درحال رشد ایجاد کند؟